Όλοι οι Έλληνες μέσα και έξω από τα σύνορα της Ελλάδος μιλάνε συνέχεια για της επιτυχίες του απόδημου Ελληνισμού, όπου και έχουν βρεθεί ,από την μια άκρη του κόσμου στην άλλη . Επιτυχημένοι στον χώρο της οικονομίας ,της εκπαίδευσης ,της υγείας γενικά όπου και αν κοιτάξεις θα βρεις Έλληνες επιτυχημένους . Και πράγματι οι απόδημοι έχουν πετύχει πολλά .Μέσα στην αγωνία όμως της επιτυχίας και της κοινωνικής καταξίωσης, στης ξένες χώρες που πήγαν να ζήσουν, ξέχασαν το ποιο σημαντικό από όλα. Ξέχασαν να βάλουν της βάσεις για το μέλλον . Βάσεις που θα τους εξασφάλιζαν ότι αυτοί και τα παιδιά τους , δεν θα χαθούν ,δεν θα αφομοιωθούν, δεν θα ξεχάσουν ποιοι είναι και από που ήλθαν. Τα χρόνια περνούσαν και αυτοί απορροφημένοι στο κυνήγι της καταξίωσης και της οικονομικής επιτυχίας. Και όταν μια μέρα ανασκούμπωσαν τα μανίκια, σκούπισαν τον ιδρώτα από το μέτωπο τους και αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα παιδιά και τα εγγόνια τους είδαν ότι δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν μαζί τους .Μιλούσαν μια γλώσσα που λίγο τους θύμιζε Ελλάδα .Και τότε στράφηκαν στους συλλόγους, στης εκκλησίες και στις οργανώσεις που με κόπο και από το υστέρημα τους είχαν ιδρύσει, όλα αυτά τα χρόνια, σε μια τελευταία προσπάθεια να κρατήσουν τα παιδιά τους κοντά σε κάτι Ελληνικό .Και τότε αντελήφθησαν ότι οι άνθρωποι που διοικούν τους συλλόγους μας ,είναι άνθρωποι αγράμματοι, αστοιχείωτοι και το μόνο τους προσόν που έχουν είναι ότι τους βοήθησε η τύχη και έκαναν χρήματα . Άνθρωποι που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η προσωπική τους προβολή και να λένε ότι είναι πρόεδροι και αντιπρόεδροι. Στράφηκαν στης εκκλησίες και είδαν ότι οι περισσότεροι από τους ιερωμένους βλέπουν τους Έλληνες, πρώτα σαν πελάτες και σαν χριστιανούς και μετά σαν Έλληνες ,που με την πρώτη ευκαιρία τους ζητούν χρήματα σε κάθε επαφή που έχουν μαζί τους. Επιχειρήσεις οι εκκλησιαστικές κοινότητες, που απεγνωσμένα ψάχνουν για νέους πελάτες ,τώρα που ο κόσμος αρχίζει και τους καταλαβαίνει και απομακρύνεται από κοντά τους . Τελευταία ελπίδα οι ομογενειακές μας οργανώσεις . Αλλά κατάλαβαν πολλή γρήγορα , ότι οι ποιο πολλές είναι ελεγχόμενες , από τα Ελληνικά κόμματα και κάθε τους απόφαση είναι για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των κομμάτων και όχι τα συμφέροντα των αποδήμων. Κατάλαβαν ότι οι περισσότεροι που οι ίδιοι είχαν εκλέξει για να φροντίσουν για τα δικά τους συμφέροντα, δεν κοίταζαν παρά μόνο τη δική τους προσωπική προβολή ,χρησιμοποιώντας του αποδήμους σκαλοπάτι στην δική τους προσωπική εξέλιξη και καταξίωση .Κατάλαβαν ότι το ενδιαφέρον των υποψήφιων διοικήσεων, για τους απόδημους κρατάει μόνο μέχρι της εκλογές και μετά παραμένουν στην θέση τους μόνο για να διατηρούν τον τίτλο τους ,αλλά και να τους προσφωνούν με τον τίτλο ,που εμείς με το να τους ψηφήσουμε τους δώσαμε .Κατάλαβαν ότι αυτοί που ψήφησαν χάνονται μετά την εκλογή τους, γιατί προτεραιότητα τους είναι οι συναντήσεις με υψηλά πρόσωπα μπας και βγάλουν καμιά φωτογραφία και δουν την φάτσα τους και σε καμιά εφημερίδα και όχι με τους απλούς απόδημους που μόνο προβλήματα θα τους μεταφέρουν. .Κατάλαβαν ότι τελικά δεν έχουμε ηγέτες. ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ αυτό που καταλαβαίνουμε όλοι και δεν θέλουμε να το ομολογήσουμε, ότι λίγες ελπίδες μας μένουν για να γυρίσει το ποτάμι πίσω. Ότι το παιγνίδι σχεδόν το έχουμε χάση .Ότι αν δεν αφομοιωθούμε εμείς, θα αφομοιωθούν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας. Ότι έστω και την τελευταία στιγμή αν αλλάξουμε συμπεριφορά και ξυπνήσουμε , κάτι ίσως να μπορούμε να σώσουμε, από την Ελληνική μας ταυτότητα. Φτάνει να αλλάξουμε μυαλά και να ψηφίζουμε ανθρώπους άξιους ,μορφωμένους ,και με διάθεση να προσφέρουν στον Ελληνισμό . Ανθρώπους που να αγαπούν και να βάζουν την Ελλάδα και τον απόδημο Ελληνισμό, πάνω από την αγάπη και την προβολή του εαυτού τους. Οι απόδημοι στης σχέσεις τους με την Εκκλησία και τους ανθρώπους της, να τολμούν να ανοίγουν το στόμα τους , να λένε την γνώμη μας και να απαιτούν αυτά τα οικοδομήματα που με κόπο οι ίδιοι έχουν χτίσει προσφέροντας από το υστέρημα τους , να λειτουργούν πρώτα για το συμφέρον του απόδημου Έλληνα και μετά για οτιδήποτε άλλο ,και όχι να κλείνουν το στόμα και να υπακούουν σαν άβουλα όντα .Και όλοι εμείς μέσα από της οργανώσεις μας, όλους αυτούς τους πολιτικούς που μας επισκέπτονται από την Ελλάδα ,όχι μόνο να τους χειροκροτάμε σαν επαγγελματίες άφωνοι χειροκροτητές, άλλα να απαιτούμαι από αυτούς και την Ελλάδα , ποιο πολλά Ελληνικά βιβλία ,πιο πολλούς δασκάλους ,ποιο πολλές διαλέξεις γύρω από τα ελληνικά ομογενειακά θέματα ,ποιο φτηνά δίδακτρα στα ελληνικά ομογενειακά σχολεία που οι κοινότητες κατάφεραν να τα κάνουν προνόμιο μόνο για της πλούσιες οικογένειες ,χωρίς να τους ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα Ελληνόπουλα, που δεν θα μάθουν ,δεν θα διδαχθούν καθόλου την Ελληνική γλώσσα . Και εμείς όλοι μαζί να τους βοηθήσουμε και να κάνουμε προτάσεις, που θα μας βρίσκουνε λύσεις και που θα φέρουν τελικά εμάς και τα παιδιά μας κοντά στον Ελληνισμό .